هزار بوسه ی شیرین نثار همه ی لبخندات

وای اگه نگی فرشته میمیرم واسه ی ناز نگات

تو همون ابر سپیدی که رو بوم من نشسته

درای غم سیاه و واسه ی چشمونم شکسته

سرداب عشق

کجاس آرامش افزون زپا نندازد این دل را

کجاس سرکش کمند ابروی زلفش بسته جانم را

بیاید نازک احوالش ببوسد دست و بالینم

که هر جو ناز آن دلبر بچیند خار باغم را...